مقابله با یورش بیگانگان؛
«هرکسی میخواهد، برگردد. من اینجا میمانم. میخواهم از کشور مقابل اجنبیها دفاع کنم.» این سخنان را سرجوخه مصیب ملکمحمدی بامداد سوم شهریور ۱۳۲۰ خورشیدی به سه تن از سربازان خویش در مرز ارس گفته است. آن هنگام که آتش جنگ جهانی دوم به ایران نیز رسیده٬ سربازان شوروی میخواستند با گذر از پل آهنی جلفا روانهی تهران شوند.
کد خبر: ۳۵۶۴۷۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۶/۰۳
یک داستان واقعی و هزار سخن؛
ژنرال روس تا آن لحظه فکر میکرد با فوجی از سربازان ایرانی میجنگد اما وقتی فهمید تمام 48 ساعت گذشته را با سه سرباز جنگیده به نشانه احترام یکی از درجههایش را از روی شانه برداشت و روی جنازه سرباز گذاشت. حاج محمد علی شهریاری پسر بازمانده سرباز شهریاری میگوید: «پیش از مرگش ۲ بار خانه آمد و قبل از این که از او بیخبر بمانیم، نامهای برایمان فرستاد که چند ماهی است حقوق ندادهاند و چند تا از گوسفندها را بفروشیم و برایش پول بفرستیم. مادرم وصیت کرده بود وقتی مرد، توی قبر نامه پدرم را هم روی پیشانیاش بگذارند ولی متأسفانه یکی دو سال قبل از فوتش نامه گم شد.»
کد خبر: ۲۸۰۴۳۷ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۳/۱۹
غیرت ایرانی مرز ندارد؛
نوویکف وقتی فهمید ۴۸ ساعت است که تنها با سه سرباز جنگیده، به نشانه احترام یکی از درجههایش را از روی دوشش باز کرد و روی سینه سرجوخه محمدی گذاشت و از چوپانی خواست سه سرباز شجاع را به شیوه مسلمانان کنار پل آهنی دفن کند. تدفین این سه سرباز به خاطر وطنپرستیشان با تشریفات نظامی از سوی لشگر ۴۷ ارتش دشمن صورت گرفت.
کد خبر: ۱۳۵۷۷۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۳/۳۱
شهادت و ایثارگری؛
«قربان تا به حال دو هواپیما را در آسمان تبریز منهدم کردهایم. آمار تلفات بمبارانها زیاد است. پادگان ارتش سه بار مورد حمله قرار گرفته. پادگان مراغه را هم زدهاند. هنوز از پیاده نظامشان خبری نیست. در اردبیل عشایر مقابل لشکر هشتم روسها مقاومت کردهاند. در سرحد جلفا هم از روستاها خبر میرسد درگیری سختی روی پل سرحد میان مرزبانان و مهاجمین درگرفته است.»
کد خبر: ۱۳۵۳۶۵ تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۳/۲۹